عمو جواد

یادداشت‌های پراکنده‌ی جواد رجبی

عمو جواد

یادداشت‌های پراکنده‌ی جواد رجبی

باز هم یک غزل کلاسیک قدیمی


هزار مرتبه امشب طلسم توبه شکستم

و باز بر سر آن توبه ی شکسته نشستم


هزار مرتبه سوگند خود دوباره نمودم

دمی دگر ز دلم ریسمان عهد گسستم


"هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم"

چگونه راست نگویم که از شراب تو مستم


خرد که لاف دلالت به شام حادثه می زد

کجاست تا که ببیند چراغ باده به دستم


خیال خوب تو چون در رواق دیده کشیدم

بر آستان جمالت دخیل عشق ببستم


هنوز در پی آنی که دام و دانه بچینی؟!

به صد ترانه سرودم که پایبست تو هستم



با تشکر از "میم" عزیز. ماجراش رو گمونم دیگه بارها تعریف کرده ام.