وای بر دگر روز برف

بالاخره بعد از چند سال مشهد یه برف درست وحسابی به خودش دید. جاتون خالی اول صبح به یاد قدیما برای خودم برف و شیره درست کردم و زدم تو رگ (گیرم به جای شیره‌ی دست نیافتنی از عصاره‌ی شربت آلبالوی شکرکی استفاده کرده باشم)

پدرم میگه توی ولایت‌شون یه ضرب المثل دارن که میگه: وای بر برف٬ وای بر دگر روز برف

البته من سرچ کردم و دیدم به صورت: وای از برف٬ وای بر دگر روز برف٬ و نیز وای از برف٬ وای از صباح برف هم در جاهایی استفاده می‌شه.

غرض اینکه نمی‌دونم چرا مدتیه هر وقت برف میاد یاد این مثل میافتم

نون

دیدن

         گفتن

                 مردن

و اگه نون حرف اول باشه

               نمردن

          نگفتن

       و

ندیدن

بدترین چیز

از اونجایی که "بهترین چیز رسیدن به نگاهی‌ست که از حادثه‌ی عشق تر است". به نظر شما بدترین چیز؛
1- رسیدن به نگاهی‌ست که از حادثه‌ی عشق تر نیست
2- نرسیدن به نگاهی‌ست که از حادثه‌ی عشق تر است
3- رسیدن به نگاهی‌ست که از حادثه‌ی نفرت تر است
4- رسیدن به نگاهی‌ست که کلا خشک است
5- ...