تکرار برای ثبت در آرشیو
آرمیده‌ام
زیر نگاه ستارگان
و همراه ستاره‌ای که به نامم کرده‌ای
پلک می‌زنم .
بودن ٬ رویایی‌ست
در کنار تو
که آرمیده‌ای
آن‌گونه که همیشه می‌خواستمت ؛
آرام
و زیر نگاه بی‌نور ستارگان
تا سپیده‌دم به سیاهی می‌زند
سیال گرمی که از گلویت می‌تراود .
انقلاب
۲۲ بهمن است . سالروز شوریدن ایرانیان به امید استقلال و آزادی که آنرا در جمهوری اسلامی متبلور می‌دانستند . یادبود غم‌ها
و شادی‌ها
کاش حال امروز این صاحبان اندوه و شوق را می‌دانستم
امروز مطلب سایتی را می‌خواندم که سعی داشت پاسخی برای پرسش زیر فراهم کند؛
چرا اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی ایران ملزم به رعایت حجاب هستند؟ آدرس
می‌توانید خودتان مطلب را بخوانید و ببینید که پاسخ ارایه شده به طور خلاصه از این قرار است که ( نقل به مضمون )؛ هر چند رعایت حجاب همانند مسلمانان در دین آنها الزامی نیست و اقلیت‌ها از نظر اسلام آزادند طبق دستورات دین خود عمل کنند ٬ اما چون :
۱- مسلمانان با نگاه کردن به آنان به گناه و فساد دچار می‌شوند .
۲- بی‌حجابی اقلیت‌ها باعث می‌شود کم کم مسلمانان نیز در این زمینه لاابالی شوند .
۳- تفکیک و تشخیص مسلمانان و غیر مسلمانان در جامعه‌ی امروزی غیر ممکن است و نمی‌شود انتظار داشت همه شناسنامه همراه خود داشته باشند !
بنابراین آنها هم باید حجاب حکومتی را رعایت کنند .
نویسنده‌ی متن مذکور یا خود اطلاع چندانی از احکام فقهی ندارد یا فرض را بر این گذاشته که خواننده‌اش تا کنون هیچ رساله‌ای به دست نگرفته و از بی‌اطلاعی او سو ء استفاده می‌کند . بیایید به بررسی موردی استدلال‌ها بپردازیم ؛
۱- در حالیکه نویسنده نگاه کردن به اقلیتهای بی حجاب را باعث فساد می‌داند مراجع تقلید شیعه نظری عکس این دارند . تقریبا تمامی مراجع تقلید نگاه کردن ( بدون قصد لذت ) به قسمت‌هایی از بدن زنان غیرمسلمان که معمولا توسط آنها پوشانده نمی‌شود را بی‌اشکال می‌دانند ٬ و برای ذکر مصداق تقریبا همه‌ی این مراجع ٬ سر و گردن ٬ دست‌ها و پاها تا زانو را عنوان کرده‌اند [ تمامی رساله‌های توضیح‌المسایل . بخش احکام روابط ] . یعنی اگر من فردی شیعه باشم که خود را موظف به تقلید از یک مرجع می‌داند و روبروی من یک زن مسلمان چادری که فقط صورت و دست‌هایش دیده می‌شود نشسته باشد و در کنار او یک زن مسیحی با بلوز دامن و بدون روسری و جوراب ٬ وظیفه‌ی دینی من در برخورد با این دو کاملا یکسان است ( حالا این تبعیض رفتاری با این دو زن از کجا آمده مطلب مفصل دیگریست ). می‌توانم با خیال راحت به هردوی آنها چشم بدوزم اگر قصد لذت نداشته باشم و نمی‌توانم به هیچکدامشان نگاه کنم اگر ...
اصولا با کمی دقت می‌توان فهمید که از نظر فقها در روابط زن و مرد ٬ نوع نگاه کردن است که حرمت آنرا تعیین می‌کند . یعنی اگر یک مقلد بتواند بدون شهوت نگاه کند و به گناه هم نیفتد ٬ موی و گردن و دست و پا که هیچ ٬ اجازه‌ی دیدن و حتا تماس با حریم‌های خصوصی‌تر را نیز می‌یابد . آنچنانکه در شرایط اضطراری و یا برای درمان بیماران ٬ این مجوز صادر شده . { اینکه در شرایط عادی ٬ مراجع حتا نگاه کردن بدون شهوت به بدن نامحرم را حرام می‌دانند بر این فرض استوار است که این امر مقدمه‌ی گناه است و انجام عملی که مقدمه‌ی گناه باشد حرام است ولو اینکه فی‌نفسه گناه نباشد } . و اگر نگاه این مقلد ٬ از سر شهوت باشد خواه به موی زن غیرمسلمان نظر کند خواه به سنگ یا چوب یا گوسفند و یا به چادر یک زن مسلمان عملش معصیت است .
بنابراین آیا بهتر نیست که حکومت دینی به جای تعمیم و گسترش دامنه‌ی بایدها و نبایدها حتا فراتر از آنچه علمای دین می‌گویند ٬ به فکر بالا بردن ظرفیت شهروندان خود باشد ؟ حق با مسوولان است . اگر دختری از هر مذهبی اجازه یابد بدون روسری در خیابان قدم بزند ٬ تمام جوانان شهر در پیش روان می‌شوند . اما آیا جوان‌های سی سال و حتا 25 سال قبل ، یعنی پس از انقلاب و قبل از اجباری شدن حجاب ، تا همین اندازه بی‌ظرفیت بودند ؟ امروزه جوانان ایرانی بی‌جنبه‌ترین جوانان دنیا در برابر جنس مخالفند . مقصر کیست ؟
۲- استدلال دوم نویسنده از قبلی هم جالب‌تر است . فرض نویسنده در این استدلال آن است که زنان مسلمان ، انسان‌هایی سست عقیده هستند که اگر دیگران را بی‌حجاب ببینند ، آنها هم دلشان می‌خواهد . می‌پرسم آیا تاوان سست‌عنصری مسلمانان را باید اقلیت‌ها بپردازند ؟ و اگر قوانین حکومتی مبنایی فطری ، دینی و عقلانی دارد ، چرا زنانی که غالبا به اصل دین اعتقاد دارند باید از آن گریزان باشند و نشود آنها را به رعایت خودخواسته‌ی این قوانین سوق داد ؟
۳- گمان ندارم نیازی به پاسخگویی برای این بخش باشد . فقط بگویم که دلیل سوم به این می‌ماند که نیروی انتظامی حکم دهد : هیچ زن و شوهری حق ندارند در خیابان دست یکدیگر را بگیرند و یا دوشادوش هم راه بروند. چون ممکن است کسانی که نسبتی با هم ندارند نیز این کار را انجام دهند ، ما که نمی‌توانیم شناسنامه‌ی همه را کنترل کنیم !!!
گویی در این مملکت بر خلاف تمام دنیا اصل بر اتهام است نه برائت .